dinsdag 30 augustus 2011

Chinese kaartjes


Dinsdag 30 augustus

Het is duidelijk dat de vakantie nu echt voorbij is, het is een stuk drukker in en om de trein. Het is al kwart voor tien als ik in de trein stap maar de rij om uit en in te stappen is best lang. Er zit een ouder stel bij de deur, op van die klapstoeltjes, en nu er mensen zijn uitgestapt hebben ze bedacht dat ze wel op een normale plek kunnen gaan zitten. geen probleem natuurlijk, ware het niet dat meneer een vouwfiets bij zich heeft (misschien handig als u deze helemaal inklapt? het is toch een vouw?fiets?). Het wiel klapt open en het stuur past niet door de smalle deur, de arme man wordt rood en zenuwachtig, er staat een lange rij mensen achter hem om in stappen, hij moet opschieten want de rij is bang dat de deuren gaan sluiten. Uiteindelijk lukt het hem om de half ingeklapte fiets door de smalle deur te wurmen, ik heb niet meer gezien waar hij is gaan zitten.

Ik zit weer in de stiltecoupé waar het dit keer wel stil is. dat is wel eens anders geweest. Zo zat er een keer een Chinese passagier luidruchtig te bellen in de STILTEcoupé, en dan ook nog in het Mandarijn, of appel of sinaasappel, of wat voor taal het ook was. Tussendoor klonk iemands mobiel met gezellige vogelgeluiden wat een soort natuur effect geeft tussen de Chinese tekens door.

De D van Dordrecht staat voor Druk, alle zitplaatsen bezet en een stel tieners lopen door het pad en mopperen dat als het zo begint dat ze er dan geen zin meer in hebben.

Ik kijk voor me: controleurs, zouden ze dan toch een keer om mijn kaartje vragen? dat zou dan de eerste keer zijn. Interessant kapsel heeft die man trouwens, links en rechts een halve millimeter en bovenop een kuif. Daarbij een interessant gestylede baard, na ja baard....het is meer een zwart harenlijntje op zijn kin. Ok ik moet echt mijn kaartje pakken, een PRIMEUR zeg ik je! Gelukkig goedgekeurd, en de meneer is ook nog eens beleefd. Blij dat ik rei(s).

Terugreis.
Ik ben redelijk vroeg op het station en ga in de wachtruimte wachten. Twee minuten voordat de trein verwacht wordt kom ik erachter dat ik vergeten ben in te checken. Gelukkig net op tijd. Eenmaal in de trein wordt mijn kaartje binnen drie minuten gecontroleerd, opluchting alom.
Twee rijen voor mij zitten twee Chinese passagiers die geen kaartje hebben. Ze spreken Engels dus gelukkig kan ik ze volgen. Meneer 1 is zijn portefeuille verloren en zegt een voordeeluren abonnement te hebben, maar is deze dus kwijt. Collega controleur moet erbij komen om te assisteren, blijkbaar moeten ze dit soort dingen met z'n tweeën doen. Meneer 1 moet zich legitimeren, helaas hij is portefeuille kwijt, of hij een creditcard heeft, helaas is zijn portefeuille kwijt. Of hij weet waar hij woont? Ja, dat weet hij wel. Gelukkig kunnen ze met deze informatie een mannetje bij de NS bellen om de gegeven informatie te verifiëren. Tot opluchting van meneer 1 klopt zijn informatie en hoeft hij geen kaartje te kopen, hij heeft immers een voordeeluren abonnement, hij is alleen zijn portefeuille kwijt......
En dan meneer 2, ook en Chinees dus. Hij spreekt wel Engels, maar het enige dat hij kan zeggen is: I don't have ticket......Als beloning hiervoor mag hij 40,49 euro betalen voor zijn reis van Tilburg naar Den Haag, geen boete voor deze zwartrijder. Omdat hij Chinees is? Nee, waarschijnlijk omdat de controleur een goede bui heeft. Na tien minuten komen de heren controleurs terug. Ze worden door meneer 2 aangesproken met de vraag: Can I get a discount??? Controleurs begrijpen hem niet goed, wil deze man echt korting op zijn kaartje???  Sorry meneer 2 maar, what planet are you from????

Meneer 1 en meneer 2 twee kletsen wat met elkaar in hun taal, niet te verstaan maar ik gok dat het over kortingskaartjes gaat. Goede reis!

dinsdag 23 augustus 2011

Een zeldzaamheid in de trein


23 augustus 2011 

Ik heb een nieuwe baan, het ligt alleen 51 km van mijn huis vandaan, in Breda. Na wat rekenwerk kwam ik tot de conclusie dat treinen beter was dan met de auto. Ik heb dus een abonnement voor de trein gekocht. Het is wel een kleine twee uur rijden, maar er is vast een hoop te beleven op de ritjes van Rotterdam naar Breda en vice versa.  
Op deze eerste dag in de trein zijn de goden me goed gezind. Er zit een soort van goddelijk mannelijk persoon tegenover me, recht in mijn gezichtsveld op misschien maar twee meter afstand. Nog een heleboel plekken vrij in deze coupé maar deze verschijning kiest het beste plekje nl. recht tegenover mij! Het is zo'n man, of beter gezegd jongen want hij zou mijn zoon kunnen zijn, die je alleen tegenkomt in een aftershave reclame (het is dat het te ver gaat om er een foto van te maken....) Leeftijd? Ik gok een jaar of 20, zwart haar, bruine ogen, lange wimpers, minstens 1,95 lang, slank en ik vermoed ook wel een sixpack, maar dat kan je niet goed zien onder zijn kleding. Hij draagt wel bretels, toch maar aan mijn dochters vragen of dat in is of out.Nou goed,even genoeg over al dat moois, leuk maar betrekkelijk zullen we maar zeggen. Schoonheid is geen verdienste maar wel appetijtelijk om naar te kijken. Ok, terug naar mijn toetsenbord.......moeilijk.

Mijn plan was dus om van alles op te schrijven over wat ik in de trein meemaak, maar op deze dag kom ik niet verder dan te schrijven over deze zeldzaamheid die ik tegen kwam.Ik word teveel afgeleid, morgen meer.....