Duckface

6 september 2011

Normaal gesproken is de gele slang die mij naar mijn werk brengt een hele lange gele slang. Vandaag is het een kleintje, vier wagons maar. Ondanks het kleine formaat valt de drukte me reuze mee. Dat verschilt op dit tijdstip per dag. In ieder geval niet de hectiek van het spitsuur.

Ik heb voor de verandering maar eigen koffie bij me, ik heb uitgerekend dat als ik drie keer per week een heerlijke NS koffie koop dat ik dan na een jaar 86 euro armer ben, daar kan ik beter een mooie broek voor kopen. Daar heb ik het dan ook langer warm in dan na een kop koffie.

En jonge dame heeft zich blijkbaar verslapen. De beautycase wordt tevoorschijn gehaald en de mascara gretig opgebracht, hier en daar een kleine vloek omdat de trein steeds schudt, misschien morgen toch maar de wekker wat eerder zetten. Na vijf minuten zit er nog steeds niet genoeg mascara op. Het lijkt trouwens een trend van deze tijd om zoveel mogelijk klonters op je wimpers te smeren, en dan heb ik het over de categorie meisjes tussen de 14 en 20 jaar. Ik zie soms meisjes met prachtige lange wimpers en die worden dan verprutst met flinke klodders zwarte mascara, als ze met hun ogen knipperen hebben ze en speld nodig om de in de klit geraakte wimpers van elkaar los te maken. Als ze na een kwartier klaar zijn met het aanbrengen van 23 lagen mascara hebben ze weer een kwartier nodig om het te laten drogen, ogen moeten wijd open gehouden worden anders worden de oogleden ook zwart en moeten ze weer opnieuw beginnen. Als dan het hele opmaak ritueel klaar is (dan heb ik het nog niet eens gehad over de kilo's/liters foundation en de tot bijna kaal geëpileerde wenkbrauwen), dan moet het mooie nieuw verworven uiterlijk op de gevoelige plaat gezet worden. Dit gebeurt het liefst met de nieuwste smartphone en in de badkamer voor de spiegel. Het is natuurlijk not done om een normaal gezicht te tonen dus alle maten en soorten van eendenbekjes worden tevoorschijn getoverd, klik, klik ,klik.....Gelukt! Het resultaat kan meteen geupload worden naar Hyves, Facebook, Twitter en alle andere mogelijke accounts die er maar zijn. De hele wereld mag zien hoe mooi je denkt dat je bent, hopelijk uploaden ze een keer een foto zonder make-up dan kan de wereld zien hoe mooi je echt bent!

Oef, ik ben aardig afgedwaald. Breda is in zicht en ik laat u achter terwijl u googled naar duckfaces :). 

Terugweg

Ik ben vroeger dan anders en pak een trein eerder, ik zit in de sneltrein, maar de rit duurt veel langer dan normaal. Snel staat in dit geval voor langzaam. De rit duurt 50 minuten en de intercity doet er 30 minuten over. Het lijkt wel of deze sneltrein in alle dorpen stopt die het tegenkomt.

Als ik me net op mijn plek wil installeren vang ik een bericht op dat ik het treinstel moet verlaten, maar waar ik dan heen moet hoor ik niet. Ik trek een dame aan haar jasje en vraag wat de bedoeling is, we moeten naar het achterste treinstel dan zitten we goed. Een jong meisje zat ook verkeerd, maar met de muziek in haar oren hoort ze niets. Ik zei nog dat we eruit moesten, ze ging toch zitten (eigenwijze tieners denken het altijd beter te weten). Even later verschijnt ze weer en zegt: ze hadden me opgesloten! Tikken op het raam heeft haar gelukkig gered, wie weet waar ze anders als enige passagier terecht was gekomen, de remise misschien wel.

De auto's gaan sneller dan wij, wat nou sneltrein. Nou vooruit, we zijn wel sneller dan de vrachtwagens dus toch nog een beetje snel.

Ik ben bijna thuis, nog een halte met de metro. In de verte zie ik blauwe zwaailampen en klinken de sirenes, het komt steeds dichterbij. Als ik uitstap ziet het blauw van de lampen en de uniformen. Ik tel vier politieauto's en een vijfde komt eraan. Elke auto minstens twee agenten dus dat zijn er tien! Dan moet er toch echt wel iets ergs aan de hand zijn denk ik, misschien twee straatbendes die met elkaar in gevecht zijn gegaan? of vijf mannen die het winkeltje overvallen hebben? Ik ga toch maar richting uitgang, daar gebeurd het allemaal, ik wil naar huis. Bij de ingang een hoop commotie, veel toeschouwers, een hoop geschreeuw en.......................één arrestant!, dat kan toch niet? om één man te arresteren hebben ze drie agenten nodig? Geen wonder dat er steeds meer inbraken zijn.......als je voor elke crimineel tien man nodig hebt dan heb je snel personeelstekort. Zouden ze alle tien in het politiebusje zijn gestapt om hem naar het bureau te begeleiden? En hoeveel bewaking is er dan nodig in het gevang? Of zou hij alleen maar zwart gereden hebben.......