vrijdag 2 september 2011

Sjans

2 september

Wat is dat toch met Chinezen? Ze zijn overal, je kunt er niet omheen. Ze praten hard, telefoneren met een volume alsof ze door een megafoon richting China moeten gillen en ze nemen het blijkbaar niet altijd even nauw met de regels. Zo zit er een naast me op het bankje van dit perron waar het verboden is te roken, maar dat boeit blijkbaar niet dus de Marlboro wordt vrolijk aangestoken. Roken zonder biertje kan natuurlijk niet dus hij trekt een blikje oer-Hollands Heineken open, het is kwart voor tien `s morgens en....het is verboden in het openbaar alcohol te nuttigen, maar dat boeit blijkbaar niet. Bijzonder vind ik wel dat deze meneer er keurig netjes uitziet, alleen zijn gedrag past meer bij dat van een zwerver aan de achterkant van dit station. Ben je trouwens alcoholist als je zo vroeg al aan het bier zit? Ik weet het niet, doe mij maar koffie.

Terugreis

Ook in de bus heb je medepassagiers, en wat voor! Voor de verandering wat muziek op mijn oren gezet, Sky radio. Jongeren om mij heen maken veel lawaai met hun muziek en na vele uren mijn geduld bewaren in het kader van "ouderen met alzheimer moeten het vooral fijn hebben" , heb ik er nu behoefte aan om me even af te sluiten van de wereld om mij heen, Sky radio dus. In de rij stoelen naast me in de bus zit een vrouw die me aankijkt alsof ze in mijn ogen wil kruipen, waar ik ook heen kijk, ik kan niet om haar heen. Ze kijkt me doordringend aan en roept: jdhtwgv juw hdegja hjkiuhqw, ik versta er niks van. Oh ja, de muziek in mijn oren. Ik doe de oortjes af en kijk haar met een vragende blik aan, ze herhaalt haar vraag: IS DA EEN BIETJE GOEIE MUZIEK DIE JE LUISTERT? Ik knik van ja, doe de oortjes weer in en ga maar naar buiten kijken want dit voelt ongemakkelijk. Maar ik ben er nog niet vanaf, ze roept weer iets! Toch maar weer de oortjes uitdoen, ik ben tenslotte toch beleefd. Zegt ze: TOCH GEEN HARDCORE HE?, ehhh...nee, geen hardcore. pffft. Zo is het genoeg, ik doe de oortjes weer in en zet Sky radio wat luider, blik naar buiten en op oneindig dan maar. De rit duurt 9 minuten en ik heb zeker 8 minuten achter elkaar Breda in me opgenomen. Leuke stad, maar dat gesjans van een Brabantse vrouw met mij bevalt me toch niet helemaal. Ze stapt in het Centrum uit en haar broek zakt naar beneden, bekijks heeft ze wel. Zo`n bietje van iedereen.
Daag Brabantse mevrouw, hopelijk tot nooit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten